بخوبی ہمچومہ تابندہ باشی
بہ ملک دلبری پائندہ باشی

جہاں سوزی اگر دو غمزہ آئی
شکر ریزی اگر برخندہ باشی

من درویش را کشتی بغمزہ
کرم کردی الٰہی زندہ باشی

زقید دو جہاں آزاد باشم
اگر تو ہم نشیں بندہ باشی

جفا کم کن کہ فردہ روزِ محشر
بروئے عاشقاں شرمندہ باشی

بہ تندی و بشوخی ہم و خسرو
ھزاراں خانما بدکندہ باشی

شاعر :امیر خسرو علیہ الرحمہ

No comments yet

از حسن ملیح خود شور بجہاں کردی
ہر زخمی و بسمل را مصروف فغال کردی

بے جرم خطا قتلم از نازِ بتاں کردی
خود تیغ، زدی برمن نام دگراں کردی

مدہوش بیک ساغر اے پیر مغاں کردی
دل بردی و جاں بردی بے تاب و تواں کردی

خود آئینہ روبودی خود آئینہ بے خود
ایں طرفہ تماشا بیں در بزمِ جہاں کردی

شُد جامیٔ بے چارا از عشق تو آوارہ
آوارۂ غربت را در خاک نہاں کردی

شاعر :حضرت علامہ عبدالرحمٰن جاؔمی علیہ الرحمہ

No comments yet

رس بہ فریاد یا شہۂ بغداد
وقت امداد یا شہۂ بغداد

تیرے در کے غلام حاضر ہیں
سن لے فریاد یا شہۂ بغداد

اک نگاہِ کرم کے طالب ہیں
دل ہو آباد یا شہۂ بغداد

مشکلیں دور ہوگئیں ساری
جب کیا یاد یا شہۂ بغداد

مجھ کو ہر دل میں نظر آتا ہے
تو ہی آباد یا شہۂ بغداد

تیرے در کا فقیر ہے محمود
کردے اب شاد یا شہۂ بغداد

شاعر :سید محمود الحسن

No comments yet

شاہِ جیلاں بہ من زار و پریشاں مددے
نورِ عینین نبیﷺ سید و سلطان مددے

ما غریبیم ، غریب الوطنی ہے آقا
چشمِ رحمت بکشا سوئے غریباں مددے

حاضر برورِ پاک تو بصد رنج و الم
اۓ مسیحائے زماں ، عیسیٰٔ دوراں مددے

بر دلِ مُردۂ من یک نظرِ لطف بکن
پیر پیرانِ جہاں مرشد پاکاں مددے

اشرفی آمدِ در حالتِ پیری بہ درت
دستگیری بہ کنی حامیٔ پیراں مددے

شاعر :حضرت اشرفی صاحب

No comments yet

اۓ خدا اۓ مہربان مَولائے مَن
اۓ انیسِ خلوتِ شہبائے مَن
اۓ کریم اۓ کارسازِ بے نیاز
دائم الاحسان شہِ بندہ نواز
اۓ کہ نامت راحتِ جان ودِلم
اۓ کہ فضلِ تو کفیلِ مُشکلم
ماخطاآریم و تو بخشش کُنی
نعرۂ اِنّی غفورٌ مے زنی

No comments yet

زحال مسکین مکن تغافل ورائے نیناں بنائے بتیاں
کہ تاب ہجراں نہ دارم اے جاں نہ لیہو کا ہے لگائے چھتیاں

شباںِ ہجراں دراز چوں زلف ور وزِ وصلت چوں عمر کوتہ
سکھی پیا کو جو میں نہ دیکھوں تو کیسے کاٹوں اندھیری رتیا

یکا یک ا ز دل دو چشم جادو بصد فریبم ببرو تسکیں
کسے پڑی ہے جو جا سنائے ہمارے پی کو ہماری بتیاں

چوں شمع سوزاں چوں ذرّہ حیراں زمہر آں مہہ بگشتم آخر
نہ نیند نیناں نہ انگ چیناں نہ آپ آئے نہ بھیجیں پتیاں

بحق روزِ وصالِ دلبر کہ داد مارا فریب خؔسرو
لیپہتِ من کے درائے راکھوں جو جائے پاؤں پیا کی کھتیاں

شاعر :امیر خسرو علیہ الرحمہ

No comments yet

چشم مستے عجبے زلف درازے عجبے
مے پرستے عجبے فتنہ طرازے عجبے

بوالعجب حسن و جمال و خط و خال و گیسو
سروقدِّ عجبے قامتِ ناز عجبے

وقت بسمل شُدنم برویش باز است
مہربانِ عجبے بندہ نوازِ عجبے

بہر قتلم چوں کشد تیغ نہم سر بسجود
او بہ نازِ عجبے من بہ نیاز عجبے

ترک تازی عجبے،شو بہ بازِ عجبے
کج کلاہِ عجبے، ابر ادا سازِ عجبے

حق مگو کلمۂ کفر است در ایں جا خؔسرو
راز دانِ عجبے، صاحبِ الرّاز عجبے

شاعر :امیر خسرو علیہ الرحمہ

No comments yet

نمی دانم کہ آخر چوں دم ِ دیدارمی رقصم
مگر نازم بہ ایں ذوق کہ پیش یارمی رقصم

تو آں قاتل کہ ازبہرِ تماشا خون من ریزی
من آں بسمل کہ زیر خنجر خونخوار می رقصم

بیا جاناں تماشا کن کہ در انبوہِ جانبازاں
بصد سامان رسوائی سر بازار می رقصم

خوشارندی کے پاماش کنم صد پارسائی را
زہے تقویٰ کہ من بہ جبہ و دستار می رقصم

منم عثمان مروندی کہ یارِ شیخ منصورم
ملامت می کند خلق و من برادرم رقصم

شاعر :حضرت خواجہ عثمان مروندی رحمہ اللہ علیہ (قلندر لعل شہباز)

No comments yet

صبہ بہ سوئے مدینہ روکن ازیں دعاگو سلام برخواں
بگردِ شاہِ رسل بہ گرداں بصد تفرع پیام برخواں

بشوزِ من صورتِ مثالی نماز بگزار اندراں جاں
بہ لحن خوش سورۂ محمد ﷺ تمام اندر قیام بر خواں

بنہہ بچندیں ادب طرازی سر ارادت بخاک آں کو
صلوٰۃ ِ آخر بہ روح پاک جناب خیر الانام برخواں

بہ باب رحمت گہے گزر کن بہ باب جبریل گہہ جبیں سا
سلام ربی علیٰ نبیٍ گہے بہ باب الاسلام برخواں
بہ لحنِ داؤد ہمنوا شوبہ نالۂ درد آشنا شو
بہ بزم پغمبر ایں غزل رازِ عبدِ عاجز نؔظام بدخواں

شاعر :محبوبِ الٰہی خواجہ نظام الدین اولیاء علیہ الرحمہ

No comments yet

وَصَلَّ اللہ عَلٰی نورٍٍکز و شُد نورِ ہا پیدا
زمیں از حُبّ اُو ساکن، فلک در عشق اُو شیدا

از ودر ہر تنے ذوقے وزودر ہر دِلے شوقے
ازوبر ہر زباں ذکرے وز ودرہر سرِ سودا

محمد احمد و محمود وے را خالقش بستود
کزوشد بو د ہر موجود زوشد دیدہ ہا بینا

اگر نامِ محمد ﷺرا نیا وردِ شفیع آدم
نہ آدم یا فتے توبہ نہ نوح از غرق نجینا
نہ ایوب از بلاراحت نہ یوسف شوکت و حشمت
نہ عیسٰی آں مسیحا دم نہ موسیٰ آں ید بیضا

دو چشم نرگینش را کہ ماز اغ البصر خوانند
دو زلف عنبرینش رآلہ والیل اذا یغشٰی

زسرِّ سینہ اش جاؔمی الم نشرح لکَ برخواں
زمعرا جش چہ می پرسی کہ سبحان الذی اسریٰ

شاعر :حضرت علامہ عبدالرحمٰن جاؔمی علیہ الرحمہ

No comments yet

اۓ چہرۂ زیبا ئے تو رشکِ بتانِ آذری
ہر چند وصفت می کنم در حسن زاں بالاتری

تو از پری چابک تری وزِ برگِ گل نازک تری
و زِھر چہ گوئم بہتری حقا عجائب دلبری

عالَم ہمہ نغمائے تو خلقِ خدا شیدائے تو
اے نرگسِ رعنائے تو! آوردہ رسمِ دلبری

آفاقہا گردید ہ ام مِہرِ بتاں و رزیدہ ام
بسیارِ خوباں دیدہ ام لیکن تو چیزِ دیگری

من تو شُد م، تو من شُدی ،من تن شُدم ،تو جاں شُدی
تاکس نہ گوئم بعد اَزیں، من دیگر م ،تو دیگر ی

خؔسرو غریب است و گدا افتادہ در شہر شما
باشد کہ از بہر ِخدا سوئے غریباں بن گری

شاعر :امیر خسرو علیہ الرحمہ

No comments yet

نمی دانم چہ منزل بود شب جائے کہ من بودم
بَہر سو رقصِ بسمل بود شب جائے کہ من بودم

پری پیکر نگارِ سَروقدِّ لالہ رخسارے
سراپا آفتِ دل بود شب جائے کہ من بودم

رقیباں گوش بر آواز ِاُو در ناز و من ترساں
سخن گفتن چہ مشکل بو د شب جائے کہ من بودم

خدا خود میر ِمجلس بود اندر لا مکاں خؔسرو
محمد ﷺشمعِ محفل بود شب جائے کہ من بودم

شاعر :امیر خسرو علیہ الرحمہ

No comments yet

مرحبا سیدِ مکی مدنی العربی
دل وجاں باد فدایت چہ عجب خوش لقبی

من بیدل بجمال تو عجب حیرانم
اللہ! اللہ! چہ جمال است بدیں بوالعجبی

نسبت نیست بذات تو بنی آدم را
بر تر از عالَم و آدم تو چہ عالی نسبی

ماہمہ تشنہ لبانیم و توئی آب ِحیات
رحم فرما کہ زِحد می گزر و تشنہ لبی

ذاتِ پاک تو دریں ملکِ عرب کردہ ظہور
زِآں سبب آمدہ قرآں بہ زبانِ عربی

چشمِ رحمت بُکشا سوئے من انداز نظر
اۓ قریشی لقبی! ہاشمی و مُطَّلبی!

سیّدی اَنتَ حبیبی و طبیب قلبی
آمدہ سوئے تو قدسی پۂ درماں طلبی

شاعر :حضرت علامہ عبدالرحمٰن جاؔمی علیہ الرحمہ

No comments yet

زِرحمت کن نظر برحالِ زارم یا رسول اللہ !
غریمم ، بے نوایم، خاکسارم یا رسول اللہ !

زِداغِ ہجر تو کہ دل فگارم یار سول اللہ!
بَہارِ صد چمن در سینہ دارم یا رسول اللہ !

توئی تسکینِ دل، آرامِ جاں ، صبر وقرارِ من
رُخِ پُر نور بنمُا بے قرارم یا رسول اللہ !

توئی مولائے من، آقائے من، والی و جانِ من
توئی دانی کہ جُز تو کس ندارم یا رسول اللہ !

دمِ آخر نُمائی جلوۂ دیدار جاؔمی را
زِ لطف تو ہمیں امیدوارم یا رسول اللہ !

شاعر :حضرت علامہ عبدالرحمٰن جاؔمی علیہ الرحمہ

No comments yet

منم ادنٰی ثنا خوان محمد ﷺ
غلامِ از غلامانِ محمد ﷺ

محمدﷺ ہست مہمانِ خداوند
دُو عالَم ہست مہمانِ محمد ﷺ

تمامی انبیآء و اولیآء ہم
نمک خوردند از خوانِ محمد ﷺ

گنہگارم سیہ کارم ولیکن
بدستم ہست دامانِ محمد ﷺ

محمد ﷺحامد و حمدِ خداوند
خدائے ما ثنا خوانِ محمد ﷺ

نہ تنہا ہست جاؔمی نعت خوانش
خدا ئے ما ثنا خوانِ محمد ﷺ

شاعر :حضرت علامہ عبدالرحمٰن جاؔمی علیہ الرحمہ

No comments yet

تنم فرسودہ جاں پارہ زِ ہجراں یا رسول اللہ !
وَلم پژمردہ آوارہ ، زِعصیاں یا رسول اللہ !

چوں سوئے من گزر آری، منِ مسکیں زِناداری
فدائے نقشِ نعلینت کنم جاں یا رسول اللہ!

زِکردہ خیش حیرانم سیاہ شُد روزِ عصیانم
پشیمانم، پما خنم ، پشیما ں یا رسول اللہ !

زِ جام ِحُبِّ تو مستم ، بہ زنجیرِ تو دل بستم
نمی گویم کہ من ہستم، سُخَنداں یا رسول اللہ!

بصدّیقت خریدارم ، عُمر را دوست می دارم
فدا سازم دل وجاں را بعثماں یا رسول اللہ !

چوں بازوئے شفاعت را کُشائی بر گنہگاراں
مکن محروم جامیؔ را ، درا آں یا رسول اللہ !

شاعر :حضرت علامہ عبدالرحمٰن جاؔمی علیہ الرحمہ

No comments yet

گل از رُخت آموختہ نازک بدنی را بدنی را بدنی را بدنی را
بلبل زِ تو آموختہ شیریں سخنی را سخنی را سخنی را سخنی را

ہر کس کہ لب لعل تُرا دیدہ بہ دل گفت
حقا کہ چہ خوش کندہ عقیقِ یمنی را، یمنی را یمنی را یمنی را

خیّاط ِ ازل دوختہ بر قامتِ زیبا
در قِدّ تو ایں جامۂ سر وِچمنی را چمنی را چمنی را چمنی را
از جاؔمیٔ بے چارا رسانید سلامے
بر در گہہِ دربارِ رسول ِمدنی را مدنی را مدنی را مدنی را

شاعر :حضرت علامہ عبدالرحمٰن جاؔمی علیہ الرحمہ

No comments yet

چوں ماہ ِ در ارض و سما ، تاباں توئی، تاباں توئی
رشکِ ملک، نورِ خدا، انساں توئی ،انساں توئی

روشن زرویت دو جہاں ، عکسِ رُخَت خورشید و ماہ
اۓ نورِ ذاتِ کبریا ! رخشاں توئی، رخشاں توئی
آیات ِقرآں اَبرُویت، تفسیر ِقرآں گیسُویَت
اۓ روئے تو! قرآنِ ما، ایماں توئی ، ایماں توئی

یا مصطفٰے !یا مجتبٰے! ارحم لنا، ارحم لنا
دستِ ہما بے چارا را، داماں توئی، داماں توئی

من عاصیم ، من عاجز م ، من بیکسم حالِ مرا
یا شافعِ روزِ جز ا! پُر ساں توئی، پُرساں توئی

جاؔمی رود از چشمِ ما جلوہ نما بہرِ خدا
جان و دلم ہر دو فدا، جاناں توئی، جاناں توئی

شاعر :حضرت علامہ عبدالرحمٰن جاؔمی علیہ الرحمہ

No comments yet

نسیما !جانبِ بطحا گزرکن
زِ ا َحوالم محمدﷺ ر اخبر کن

توئی سلطانِ عالم یا محمد!ﷺ
زروئے لطف سوئے من نظر کن

بسر ایں جانِ مشتاقم در آں جا
فدائے روضۂ خیر البشر کن

مشرف گرچہ شد جاؔمی ز لطفش
خدایا !ایں کرم بارِ دگر کن

شاعر :حضرت علامہ عبدالرحمٰن جاؔمی علیہ الرحمہ

No comments yet