من موہنے نبی من ٹھار نبی، تیری ذات دیاں کیا باتاں نے
جَدوں بولے تے منہ وِچوں پُھل کِھل دے ،تیری بات دِیاں کیا باتاں نے
انوار دِیاں برسا تاں سَن، اِک دو جے نوں کہندیاں راتا ں سَن
جِس رات نُوں ٹُرکے آیا نبی، اس رات دِیاں کیا باتاں نے
وَالۡفَجۡر دے سہرے والے پیا سر سایہ غم دیاں راتاں دا
تیری نظر ہووے دن چڑھ جاوے، تیری ذات دیاں کیا باتاں نے
بڑے کرم ہوئے سرکاراں دے، کم بن گئے اَوگن ہاراں دے
فَتَدَلّٰی دَنٰی دی بیج اتے ملاقات دِیاں کیا باتاں نے
سرکار دے دستر خواں اتے، کھاندے نے نیؔازی جگ دو نوں ایں
میرے آقا کملی والے دی، خیرات دِیاں کیا باتاں نے