آکھیں سونہڑے نوں وائے نی جے تیرا گزر ہو وے
میں مَر کے وِی نئیں مَردا جے تیری نظر ہو وے
دم دم نال ذکر کراں میں تیریاں شاناں دا
تیرے نام توں وار دیاں جنی میری عمر ہو وے
دیوانیو بیٹھو رَوُو محفل نوں سجا کے تے
شاید میرے آقا دا ایتھوں وی گزر ہو وے
اوکیسیاں گھڑیاں سَن مہمان ساں سونہڑے دا
دل فِروی کر دا اے طیبہ دا سفر ہو وے
جے جیون دا چا رکھنا توں راھیا مدینے دیا
سونہڑے دے دوارے تے مرجاویں جے مر ہووے
کیوں فکر کریں یارا ماسہ وی اگیرے دا
اوہورں ستے ای خیراں نیں جِدا سائیں مگر ہو وے
ایہہ دل وچ نیؔازی دے اک آس چروکنی اے
سوہنے دے شہر اندر میری وی قبر ہو وے