مینہہ برسدا ویکھیا انوار دا
ذِکر ہو وے جس جگہ سر کار دا
کون سی نی؟ دس حلیمہ ؓ کون سی ؟
بکریاں جو تیریاں سی چار دا
ویکھ لیندا جو مِرے محبوب نوں
مال تے کی جان اپنی وار دا
ہین زلفاں سوہنیاں ، من موہنیاں
نور وِچّوں دی ہے لَشکاں مار دا
ہے بڑا خوش بخت جالی نال جو
لا کے سینے تے کلیجہ ٹھا ر دا
وِچ صحابہ بیٹھدے سَن جَد حضور
کی سماں ہو سی بھلا دربار دا
لگ پتہ جائے گا ناؔصر حشر نوں
مُل پوِے گا جَد ترے اشعار دا