اللہ دا نام لیے مولا دا نام لیے
اک پل نہ غافل ہوئیے صبح تے شام لیے
ہر شے دا خالق اللہ مالک تے رازق اللہ عزّوجلّ
اوہدی عبادت کریے اس توں انعام لیے
اللہ دا نام لیے مولا دا نام لیے
مشکل نوں ٹالن والا سب نوں اوہ پالن والا
بن کے ہمیشہ اس دے سچے غلام رہیے
اللہ دا نام لیے مولا دا نام لیے
نبیاں دا ناصر اللہ ولیاں دا رہبر اللہ
اللہ دی راہ تے مریے عالی مقام لیے
اللہ دا نام لیے مولا دا نام لیے
رب دے پیارے اُتے ہاں عربی لاڈلے اُتے
رج رج درود پڑھیے کملی نوں تھام لیے
اللہ دا نام لیے مولا دا نام لیے
دامن ولیاں دا پھڑیے اللہ نوں راضی کریے
توحیدی میخانے چوں بھر بھر کے جام لیے
اللہ دا نام لیے مولا دا نام لیے
آکھاں امین آکھاں نال یقین آکھاں
قائم توحید اُتے زندگی تمام رہیے
اللہ دا نام لیے مولا دا نام لیے
الف اللہ چنبے دی بوٹی مرے من وچ مرشد لائی ہو
نفی اثبات دا پانی ملسیں،ہر رگیں ھرجائی ہو
ہرجا بوٹی مشک مچایا ، جان پھلن تےآئی ہو
جیوے مرشد کامل باہو جیں ایہ بوٹی لائی ہو
ایمان سلامت ھر کوئی منگے ، اتےعشق سلامت کوئی ہو
منگن ایمان شرماون عشقوں میرےدل نوں غیرت ہوئی ہو
جس منزل نوں عشق پچاوے ایماں نوں خبر نہ کوئی ہو
میرا عشق سلامت رکھیں باہو ایماں نوں دیواں دھروئی ہو
تن میرا چشماں ہووے تے میں مرشد ویکھ نہ رجاں ہو
لوں لوں دے مڈھ لکھ لکھ چشماں ہک کھولاں ہک کجاں ہوں
اتنا ڈٹھیاں مینوں صبر نہ آوے میں ہو رکتِے ول باَ ں ہو
مرشد دا دیدار باہو مینوں لکھ کروڑاں حجّاں ہو
بغداد شہر دی کیا نشانی جِتھے اُچیاں لایکں چیلاں ہو
تن من ساڈا پرزے پرزے جیوں درزی دیاں لیراں ہو
انہاں لیراں دی گل کفنی پا کے رل ساں سنگ فقیراں ہو
بغداد شہر دے ٹکڑے منگساں باہو کرساں میراں میراں ہو
الف اللہ چنبے دی بوٹی مرے من وچ مرشد لائی ہو
نفی اثبات دا پانی ملیا ھررگِ ھرجائی ہو
اندر بوٹی مشک مچایا جان پھلن تےآئی ہو
جیوے مرشد کامل باہو جیں ایہ بوٹی لائی ہو
ایمان سلامت ھر کوئی منگے عشق سلامت کوئی ہو
منگن ایمان شرماون عشقوں دل نوں غیرت ہوئی ہو
جس منزل نوں عشق پچاوے ایمان نوں خبر نہ کوئی ہو
میرا عشق سلامت رکھیں باہو ایمانوں دیا دھروئی ہو
ایہ تن میرا چشماں ہووے تے میں مرشد ویکھ نہ رجاں ہو
لوں لوں وے مڈھ لکھ لکھ چشماں ہک کھولاں کجاں ہوں
اتنا ڈٹھیاں صبر نہ آوے ہو رکتے دل بجھاں ہو
مرشد دا دیدار ہے باہو مینوں لکھ کروڑاں حجاں ہو
بغداد شہر دی کی اے نشانی اچیاں لمیاں چیراں ہو
تن من میرا پرزے پرزے جیون درزی دیاں لیراں ہو
اینہاں لیراں دی لگ کفنی پا کے رل ساں سنگ فقیراں ہو
بغداد شہر دے ٹکڑے منگساں باہو کرساں میراں میراں ہو
غماں نے لا لیا ہر سمت ڈیرا یا رسول اللہ ﷺ!
تے ٹُٹا آس میری دا بنیر ا یا رسول اللہ ﷺ!
کَدوں مُکّے گی کالی رات ایہہ میرے مقدر دی
کَدو ہو وے گا خوشیاں دا سویرا یا رسول اللہ ﷺ!
جنابِ فاطمہ نے شَرّ و شَیرہ دا صدقہ (رضی اللہ عنہم)
مدینے وِچ پَوے میرا وی پَھیرا یا رسول اللہ ﷺ
رخ وَالۡفجر اتوں گیسوئے وَالّیل سرکار کے
مِٹا دیو میرے دل دا ہَنِیرا یا رسول اللہﷺ!
مدینے جان دی مُڑ کے ناں ہوئی آس پوری اے
میں اپنا زور لایا اے بُہتیرا یا رسول اللہ ﷺ
بڑا مجرم ،بڑا بدکار، پاپی ،تے کمینہ اے
قصیدہ گو مگر صؔائم ہے تیرا یا رسول اللہ ﷺ!
تیری خیر ہو وے پہر ے دارا! روضے دی جالی چُم لین دے
اساں ویکھاو ایں رب دا نظارا، روضے دی جالی چُم لین دے
نہ او طور، نہ عر شِ معلّی، اوتھے ہر ویلے رب دا تجلّٰی
ایہہ محمد دا پاک دوارا ،روضے دی جالی چم لین دے
ساڈے مولٰی نے ایہہ دن دکھائے، آ کے ڈیر ے غریباں نے لائے
ایتھے رب دا حبیب پیارا، روضے دی جالی چم لین دے
اس ہر ے ہرے گنبد دی چھانویں ،اساں دیکھے رسولاں دے نانویں
تایوں جھکدا ایتھے جگ سارا ،روضے دی جالی چم لین دے
جدوں آون گیا ں اودی یاداں ، اساں رُو رُو کَر اں گے فر یاداں
جاندی واری تے سانوں خدارا ،روضے دی جالی چم لین دے
جہڑے نور دا رب شیدائی ،اودا صدقہ اے ساری خدائی
او سے نور دا ایتھے چمکارا روضے دی جالی چم لین دے
اساں مہماں ہاں گھڑی و پل دے لکھے لیکھ نہ مؔسلم ٹل دے
خبر آؤ ناں ہو وے نہ دوبارا روضے دی جالی چم لین دے
مینہہ برسدا ویکھیا انوار دا
ذِکر ہو وے جس جگہ سر کار دا
کون سی نی؟ دس حلیمہ ؓ کون سی ؟
بکریاں جو تیریاں سی چار دا
ویکھ لیندا جو مِرے محبوب نوں
مال تے کی جان اپنی وار دا
ہین زلفاں سوہنیاں ، من موہنیاں
نور وِچّوں دی ہے لَشکاں مار دا
ہے بڑا خوش بخت جالی نال جو
لا کے سینے تے کلیجہ ٹھا ر دا
وِچ صحابہ بیٹھدے سَن جَد حضور
کی سماں ہو سی بھلا دربار دا
لگ پتہ جائے گا ناؔصر حشر نوں
مُل پوِے گا جَد ترے اشعار دا
رحمت دا خزینہ اے
لوکاں دِیاں لکھ ٹھاراں ،ساڈی ٹھار مدینہ اے
محبوب دا میلہ اے
محفل نوں سجائی رکھنا ں، او دے آون دا ویلہ اے
دَسّاں گَل کی خزینے دی
ساری دنیا کھاندی اے خیرات مدینے دی
اج ساڈی وی عید ہووے
اگے اگے کملی والا پِچّھے بابا فرید ہو وے
زُلفاں چھلّے او چھلّے
سارا جگ سوہنڑاں اے، ساڈے مدنی توں تھلّے او تھلّے
کوئی مِثل نیئوں ڈھولٹ دی
چُپ کر مِؔہر علی ایتھے جانیئوں بولٹ دی
سانوں اپنے کول بُلا لے مدینے والڑیا
ساڈے دل دا روگ مٹادے مدینے والڑیا
دم دم یاد تیری دل وچ رہندی اے
روندیں اے نیں اکھیاں تے نیند نہ پیندی اے
سانوں سبز گنبد وکھلا دے مدینے والڑیا
ساڈے دل دا روگ مٹا دے مدینے والڑیا
صدقہ شہیداں دا دور ہو ویں دوریاں
سدلو جی کول مُک جاویں مجبوریاں
ساڈے سُےّو نصیب جگادے مدینے والڑیا
ساڈے دل دا روگ مٹا دے مدینے والڑیا
کالی کالی زلف تے انکھ مستانی اے
رب دی سوں دنیا ای سوہنے دی دیوانی اے
اِک نوری جھلک وکھلا دے مدینے والڑیا
ساڈے دل دا روگ مٹا دے مدینے والڑیا
سانوں اپنے کول بلالے مدینے والڑیا
کی کی نہ کیتا یار نے اِک یار واسطے
رب محفِلاں سجائیاں نی سرکار واسطے
دل یاد لَئی بنایا اے، تعریف لئی زباں
انکھیاں بنائیاں سوہٹے دے دیدار واسطے
کَاّیں نوں روز ہوندے نے دیدار آپ دے
کَاّیں تڑپ دے ریندے نے دیدار واسطے
صدقہ نبی دی آل دا بخشے خدا شِآندء
منگو دعاواں میرے جئَے بیمار واسطے
کس واسطے میں غیر نوں دل وچ بٹھا لواں
ایہہ دل مِرا اے احمدِ مختار واسطےﷺ
اللہ نے عرشاں فرشاں تے لائاّاں نے رونقاں
کڑیاں رچائیاں سوہنے دے سب پیار واسطے
گزرے نیؔازی زندگی عشقِ نبی وچ دے
نعتاں میں پڑھدا روں مٹّھے من ٹھار واسطے
رحمت دا دریا الٰہی ہر دم و گدا تیرا
جے اِک قطرہ بخشے مینوں کم بن جاوے میرا
اللہ نبی دا نام لئے اللہ نبی دا
جے میں ویکھا ں عملاں ولّے کچھ نئیں میرے پلّے
جے میں ویکھاں رحمت رب دی بلّے بلّے بلّے
اللہ نبی نام لئے اللہ نبی دا
خَس خَس جِاّنں قَدر نہ میرا، صاحب نوں وڈیا ئیاں
میں گلیاں دا روڑا کوڑا ،محل چڑھائیاں سائیاں
اللہ نبی نام لئے اللہ نبی دا
میں نیواں مرا مُرشد اُچّا، اُچّیاں سنگ میں لائی
صدقے جانواں اِیناں اُچّیاں تائیں، جِناں نیوئیاں سنگ نِھاسنئی
اللہ نبی نام لئے اللہ نبی دا
مُرشِد دے دُو ارے اُتّے محکم لائیے چوکاں
نَوَیں نَوَیں نہ یار بنائیے وانگ کمینئیاں لوکاں
اللہ نبی نام لئے اللہ نبی دا
چپ رَہ سیں تے موتی مِل سَن، صبر کریں تا ںہیرے
پاگلاں وانگوں رَولا پاویں، نہ موتی نہ ہیرے
اللہ نبی نام لئے اللہ نبی دا
آقا! سَدلو مدینے، تے ٹُر گئے کنِّے سفینے
تے سَدلو سب نُوں مدینے ،تے سَدلو اَیسّے مہینے
اللہ اللہ کہو اللہ اللہ
پاک محمد ﷺ نیں پیارے ،دو جہاناں دے سہارے
عرش وی صَلّ علٰے پکارے ،تے رل مل کرو دعاواں
مدینے نوں جائیے سارے
اللہ اللہ کہو اللہ اللہ
دِل دیاں سد راں لئَےکے، مدینے نُوں میں جاواں
جاکے حال سُناواں ،تے سنگِ اَسوَد وی چمُّاں
جالیاں اکھیاں نال لاواں، پی کے زم زم دا پانی
میں دل دی پیاس بجھا واں
کہو اللہ اللہ کہو اللہ اللہ
دو جہاناں دے والی! آپ دا رتبہ اے عالی
آپ دی شان نرالی، آپ دا رتبہ اۓ عالی
آپ دو جہاناں دے والی میں تِرے در دا سوالی
میں تے نئیں جاناں خالی
اللہ اللہ کہو اللہ اللہ
آقا !سَدلو مدینے، تےَ ٹُر گئے کنِےّ سفینے
من موہ لیاسارے عالم دا محبوبِ خدا دیاں گلاں نے
اُوہدے فَقۡروعَطا دِیاں گلّاں نے اُہدی جو د و سَخا دِیاں گلّاں نے
سارے قرآن دے وچ رب نے تعریفاں اُوہدیاں کیتیاں نے
کتے مکھ اُوہدے دِیاں قَسماں نے کتے زلفِ دُوتا دِیاں گلّاں نے
جو حکم وی دِتّے حضرت نے بے شک او حکم خدا دے نے
جو پاک نبی فرمایا اے بے شک اوہ خدا دیاں گلّاں نے
جِدا نام لیا کم بن دا اے ،اونام او سے سرکار دا اے
جِاپں دا اے چرچا ہر پا سے او او سے پیار دِیاں گلّاں نے
یاد وچ روندیاں نیں اکھیاں نماٹیاں
سد لو مدینے آقا کرو مہربانیاں
ساری کائنات دا خزینہ مل گیا اے
اللہ دی سوں جنہاں نوں مدینہ مل گیا اے
جالیاں دے کول بہہ کے اونہاں موجاں مانیاں
سدلو مدینے آقا کرو مہربانیاں
درد ے سُوالیاں نوں خیر جھولی پاوناں
گندیاں تے مَندیاں نوں سینے نال لاؤناں
ایہو لجپالاں دِیاں عادتاں پُرانیاں
سدلو مدینے آقا کرو مہربانیاں
ساڈا تے ظؔہوری ایہو دین تے ایمان اے
پیار کملی والے دا عبا دتاں دی جان اے
باقی سبھے گلّاں ایویں قصے تے کہانیاں
سدلو مدینے آقا کرو مہربانیاں
من موہنے نبی من ٹھار نبی، تیری ذات دیاں کیا باتاں نے
جَدوں بولے تے منہ وِچوں پُھل کِھل دے ،تیری بات دِیاں کیا باتاں نے
انوار دِیاں برسا تاں سَن، اِک دو جے نوں کہندیاں راتا ں سَن
جِس رات نُوں ٹُرکے آیا نبی، اس رات دِیاں کیا باتاں نے
وَالۡفَجۡر دے سہرے والے پیا سر سایہ غم دیاں راتاں دا
تیری نظر ہووے دن چڑھ جاوے، تیری ذات دیاں کیا باتاں نے
بڑے کرم ہوئے سرکاراں دے، کم بن گئے اَوگن ہاراں دے
فَتَدَلّٰی دَنٰی دی بیج اتے ملاقات دِیاں کیا باتاں نے
سرکار دے دستر خواں اتے، کھاندے نے نیؔازی جگ دو نوں ایں
میرے آقا کملی والے دی، خیرات دِیاں کیا باتاں نے
نیک عملاں تے مان ہے نیکو کاراں نوں
سرکار دابو ہا کافی اَوگن ہاراں نوں
گلی پاک حلیمہ دی سی ککھاں دی قدم رکھیا سرکار نے ہوگئی لکھاں دی
اَگ لاواں میں سارے محل چوباراں نوں سرکار دا بوہا کافی اَوگن ہاراں نوں
سرکار دا بوہا کافی اَوگن ہاراں نوں
جد سرکار دے شہر مدینے جاواں گا جالی پاک نوں رج رج سینے لاواں گا
لکھ لکھ تَر لے کرساں پہر ے داراں نوں سرکار دا بوہا کافی اَوگن ہاراں نوں
سرکار دا بوہا کافی اَوگن ہاراں نوں
در در جاون والے دھکے کھاون گے بے قدرے تے قدراں فیر نہ پاون گے
در دی توں سمجھالے اپنے یاراں نوں سرکار دا بوہا کافی اَوگن ہاراں نوں
سرکار دا بوہا کافی اَوگن ہاراں نوں
کملی والے میں صدقے تری یاد توں آکے جو بے قرارا ں دے کم آگئی
ایسی باغِ مدینہ چوں اٹھی مہک کنیاں دکھیاں لاچاراں دے کم آگئی
اپنے اپنے مقدر دی ہوندی اے گل، آئیاں دایاں ہزاراں سی مکّے دے ول
جیڑی ڈاچی قدم وی نہ سَکدی سی چَل ،عرش دے شہسواراں دے کم آگئی
شان صدیق و فاروق دی کی دساں، کیتا اللہ نے جنہاں دا اُچا نشاں
سبز گنبد دے اندر جو بچدی سی تھاں، کملی والے دے یاراں دے کم آگئی
لین خوشبوئے زلف حبیب خدا آئی جنت دے وچوں سی باد صبا
چھو کے لنگدی جدوں گیسوئے مصطفٰے جاندی جاندی بہاراں دے کم آگئی
آؤندی عملاں دے ولّوں سی صؔائم شرم، کملی والے نے رکھیا اے ساڈا بھرم
دن قیامت دے سوہنے دی نظر کرم ،میرے جئے عیب کاراں دے کم آگئی
حَبِیبا اچی شان والیا جے توں آئیوں تے بہاراں آئیاں
اللہ نوں توں پیارا لگنا ایں تاہیوں رب نے وی خوشیاں منائیاں
زلف تری دے کنڈل سوہنے موہ لیندے نے دل من موہنے
چن سدا لُکدا پھرے تیرے مکھ دیاں ویکھ صفائیاں
عرب شریف دیا سردارا آمنہ پاک دیا دلدارا
تیرے جیہا سوہنا سونیئے کدوں جمدیاں نت نت مائیاں
رحمت دی تساں اکھ جد کھولی پاک حلیمہ بھر لئی اے جھولی
لے گئی او خزانے رب دے خالی رِہ گئیاں دو جیاں دائیاں
جس پاسے تُساں کیتے اشارے ، ڈھل پئے اودھر مست نظارے
ظلمتاں دے بند ٹٹ گئے، تساں رحمت اِنج برسائیاں
خالق نے اِنج کر م کمایا ، جیویں کہیا تساں، اُوویں بنایا
شان تیری نہیوں مکنی کئی صدیاں مکن تے آئیاں
ناؔصر پڑھ پڑھ تیریاں نعتاں بُھل گیا سارے جگ دیاں باتاں
پیار تیرا پلے سوہنیا کی کرنیاں ہور کمائیاں
آکھیں سونہڑے نوں وائے نی جے تیرا گزر ہو وے
میں مَر کے وِی نئیں مَردا جے تیری نظر ہو وے
دم دم نال ذکر کراں میں تیریاں شاناں دا
تیرے نام توں وار دیاں جنی میری عمر ہو وے
دیوانیو بیٹھو رَوُو محفل نوں سجا کے تے
شاید میرے آقا دا ایتھوں وی گزر ہو وے
اوکیسیاں گھڑیاں سَن مہمان ساں سونہڑے دا
دل فِروی کر دا اے طیبہ دا سفر ہو وے
جے جیون دا چا رکھنا توں راھیا مدینے دیا
سونہڑے دے دوارے تے مرجاویں جے مر ہووے
کیوں فکر کریں یارا ماسہ وی اگیرے دا
اوہورں ستے ای خیراں نیں جِدا سائیں مگر ہو وے
ایہہ دل وچ نیؔازی دے اک آس چروکنی اے
سوہنے دے شہر اندر میری وی قبر ہو وے
دنیا تے آیا کوئی تیری نہ مثال دا
لبھ کے لے آواں کِتھوں سوہناں ترے نال دا
چہرہ تیرا نور وَنڈے ساری کائنات نوں
رب وی سلام پیجے اِک تیری ذات نوں
دو جگ قیدی ہو یا زلفاں دے جال دا
دنیا تے آیا کوئی تیری نہ مثال دا
مکے رہن والیا مدینے آون والیا
دھکے کھان والیا نوں سینے لان والیا
ڈِگیاں نوں تیرے بِناں کوئی نئیں سنبھال دا
دنیا تے آیا کوئی تیری نہ مثال دا
تیریاں تے صفتاں دا کوئی وی حساب نئیں
تو تو کتھے تیریاں غلاماں دا جواب نئیں
حُوراں نوں تو روپ ونڈے حبشی بلال دا
دنیا تے آیا کوئی تیری نہ مثال دا
گولا میں تیرا تیرے در دا تیری آل دا
دنیا تے آیا کوئی تیری نہ مثال دا
کوئی قسمت والا بن دا اے مہان مدینے والے دا
ہوندا اے کرم خوش بختاں تے سلطان مدینے والے دا
عرشی بے چین سلامی نوں فرشی بے چین غلامی نوں
اللہ ہی بہتر جاندا اے کی شان مدینے والے دا
سر کار دے منّن والیاں دی تاریخ گواہی دیندی اے
کر دا اےحکومت دنیا تے دربان مدینے والے دا
طیبہ دے مسافر چلّے نیں سوہنے دے در ولےّ نیں
سوہنے دِیاں یا داں پلّے نیں سامان مدینے والے دا
سینے وچ یاد مدینے دی لباں تے نام محمد ﷺدا
میرے تے ظہؔوری ڈاڈھا اے احسان مدینے والے دا
دل آقا دے نظارے کولوں رجد اای نئیں
سونہڑا ایہو جیا جگ وچ لبھدا ای نئیں
پیارے نبی دی زباں ساڈے واسطے قرآن
کسی ہور دا بیان چنگا لگدا ای نئیں
نبی چڑھے نے براق پہنچے عرشاں تے آپ
اگوں ہدےدی اے آواز کوئی ڈکدای نئیں
حکم دِتّا اے خدا جبریل توں جا
جاکے سونہڑے نوں لے آ عرش سج دا ای نئیں
دونوں ملے نے پیارے پردے کھل گئے نے سارے
بیٹھے کر دے نے نظارے کوئی رَج دا ای نئیں نے
